امین، امانت‌دار وقت شما...1403-08-24
اشتراک گذاری:

25 آیه‌ای که پیامبر در خطبه غدیر علیه منکران امیرالمؤمنین خواند

رسول خدا بارها در خطبه غدیر قوم خویش را از هرگونه بدرفتاری با خاندان وحی پرهیز  و آنها را از در افتادن در آتش فتنۀ فتنه‌گرانِ پس از خویش انذار می‌دهند.

به نقل از تسنیم، به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، خطبه غدیر توسط رسول خدا صلی الله علیه و آله در واقعه غدیر ایراد و در آن به فرمان خداوند امیرالمؤمنین علیه‌السلام به عنوان خلیفةالله و خلیفه پیامبر معرفی شد. این خطبه در 18 ذی‌الحجه سال 10 قمری، هنگام بازگشت از حجة الوداع در غدیر خم و بعد از نزول آیه تبلیغ ایراد شد. بسیاری از عالمان شیعه و سنی این خطبه را نقل کرده‌اند.

بخش‌هایی از این خطبه درباره مدح و فضیلت امیرالمؤمنین و جایگاه ایشان نزد خداوند متعال و بخشی دیگر درباره جایگاه رفیع شیعیان و پیروان حضرت و قسمتی هم دربارۀ مذمت افرادی است که از ولایت امام رویگردان می‌شوند و حق ایشان را غصب و پایمال می‌کنند. رسول خدا بارها در این خطبه قوم خویش را از هرگونه بدرفتاری با خاندان وحی پرهیز  و آنها را از در افتادن در آتش فتنۀ فتنه‌گرانِ پس از خویش انذار می‌دهند؛ همان‌ها که حق وصیت رسول خدا را ادا نکردند و به تضییع حق عترت پرداختند. آن حضرت با بیان آیات متعددی از قرآن چهره منافقان امت و منکران امیرالمؤمنین را ترسیم کردند و از عاقبت سخت آنها در برزخ و قیامت خبر دادند. این آیات نزدیک به 25 مورد می‌رسد که در ادامه می‌خوانید. 

فَاحْذَرُوا أَنْ تُخَالِفُوهُ فَتَصْلَوْا نَاراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ أُعِدَّتْ لِلْکافِرِینَ‏(بقره24)
أَلَا إِنَّ جَبْرَئِیلَ خَبَّرَنِی عَنِ اللَّهِ تَعَالَى بِذَلِکَ وَ یَقُولُ مَنْ عَادَى عَلِیّاً وَ لَمْ یَتَوَلَّهُ فَعَلَیْهِ لَعْنَتِی وَ غَضَبِی
فَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَ اتَّقُوا اللَّهَ‏(حشر18)أَنْ تُخَالِفُوهُ‏ فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِها إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِما تَعْمَلُونَ (نحل94)

پس از مخالفت با او دوری کنید که به آتشى درافتید که «آتش‏گیره آن مردمان و سنگهایند و آماده شده است براى کافران.»
بدانید که جبرئیل از خداوند متعال این را به من خبر داد و می‌گوید : کسی که با علی دشمنی کند و ولایت او را نپذیرد، پس لعنت و غضب من بر او باد ؛ «پس هر کسی بنگرد که براى فردایش چه چیز از پیش فرستاده است و از خداى بترسید که با او مخالفت کنید و قدم پس از ثبوتش بلغزد و همانا خداوند به آنچه مى‏‌کنید خبیر است

مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّهُ جَنْبُ اللَّهِ الَّذِی ذَکَرَ فِی کِتَابِهِفَقَالَ تَعَالَى- أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ یا حَسْرَتى‏ عَلى‏ ما فَرَّطْتُ فِی جَنْبِ اللَّهِ‏ (زمر 56)
ای مردم، او جنب الله است که خداوند در کتابش ذکر کرده است. خداوند متعال می‌فرماید : تا آنکه [مبادا] کسى بگوید: دریغا بر آنچه در جنب الله کوتاهى ورزیدم

مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّمَا أَکْمَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ دِینَکُمْ بِإِمَامَتِهِ فَمَنْ لَمْ یأْتَمَّ بِهِ وَ بِمَنْ یقُومُ مَقَامَهُ مِنْ وُلْدِی مِنْ صُلْبِهِ إِلَى یوْمِ الْقِیامَةِ وَ الْعَرْضِ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَأُولئِکَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ وَ فِی‏ النَّارِ هُمْ خالِدُونَ (توبه67)‏لا یخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ ینْظَرُون‏ (بقره162)
اى گروه مردم، همانا که خداوند عزوجل دین شما را با امامت او تکمیل کرد. و هر کس او را و فرزندان مرا که از ذریه اویند، تا روز قیامت و رفتن به محضر خداوند به امامت نپذیرد، همانا اعمال او نابود مى‌‏شود و در آتش جهنم جاودانه است. نه عذاب از آنان تخفیف داده مى‏‌شود و نه نظر رحمت بر آنان مى‏شود

مَعَاشِرَ النَّاسِ آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِی أُنْزِلَ مَعَهُ‏ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّها عَلى‏ أَدْبارِها (نساء47)
اى مردم، ایمان بیاورید به خدا و رسول خدا و نورى که با او فرو فرستاده شده است، پیش از آنکه چهره‌‏هایى را هلاک کنیم و آنها را واژگونه سازیم

مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّهُ سَیکُونُ مِنْ بَعْدِی أَئِمَّةٌ یدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ یوْمَ الْقِیامَةِ لا ینْصَرُونَ‏ (قصص41)

اى مردم، به زودى پس از من امامانى خواهند بود که به آتش فرا مى‏‌خوانند و روز قیامت یارى نخواهند شد

مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ وَ أَنَا بَرِیئَانِ مِنْهُمْ مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّهُمْ وَ أَنْصَارُهُمْ وَ أَتْبَاعُهُمْ وَ أَشْیاعُهُمْ‏ فِی الدَّرْکِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ(نساء145)وَ لَبِئْسَ‏ مَثْوَى الْمُتَکَبِّرِینَ (نحل29)

ای مردم ، خداوند و من از آنان بیزاریم. ای مردم، آنان و یاران و پیروان و شیعیان ایشان در پست‏ترین طبقه دوزخند و بسیار بد جایگاهى است براى متکبران.

أَلَا لَعَنَ اللَّهُ الْغَاصِبِینَ وَ الْمُغْتَصِبِینَ وَ عِنْدَهَا سَنَفْرُغُ لَکُمْ أَیهَ الثَّقَلانِ‏(الرحمن 31)فَ یرْسَلُ عَلَیکُما شُواظٌ مِنْ نارٍ وَ نُحاسٌ فَلا تَنْتَصِرانِ(الرحمن 35)

خداوند لعنت کند غاصبین و کسانی که (خلافت را) به زور غصب می‌کنند. و در آن صورت «اى گروه جن و انس، به زودى به حساب شما مى‏‌رسیم و خدا بر شما شراره‌‏هاى آتش و مس گداخته فرو مى‏‌فرستد، تا هیچ نصرتی نیابید.»

مَعَاشِرَ النَّاسِ قَدْ ضَلَّ قَبْلَکُمْ‏ أَکْثَرُ الْأَوَّلِینَ(صافات 71) وَ اللَّهُ لَقَدْ أَهْلَکَ الْأَوَّلِینَ وَ هُوَ مُهْلِکُ الْآخِرِینَ. قَالَ اللَّهُ تَعَالَى‏ أَ لَمْ نُهْلِکِ الْأَوَّلِینَ. ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِینَ. کَذلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ. وَیلٌ یوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ(مرسلات16 تا 19)

اى مردم، پیش از شما بیشتر گروههاى نخستین گمراه شدند و خداوند پیشینیان را نابود کرده، و او پسینیان را هم نابود خواهد کرد. «آیا ما اقوام (مجرم) نخستین را هلاک نکردیم؟! سپس دیگر (مجرمان) را به دنبال آنها مى‌‏فرستیم؛ (آرى) این گونه با مجرمان رفتار می‌کنیم؛ واى در آن روز بر تکذیب‏‌کنندگان.»

أَلَا إِنَّ أَعْدَاءَ عَلِی هُمْ أَهْلُ الشِّقَاقِ وَ النِّفَاقِ وَ الْحَادُّونَ وَ هُمُ الْعَادُّونَ وَ إِخْوَانُ الشَّیاطِینِ الَّذِینَ‏ یوحِی بَعْضُهُمْ إِلى‏ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً(انعام 112)

آگاه باشید دشمنان على، اهل تفرقه و نفاق و ستیزه‌جو و دشمن و برادران شیاطین هستند که برخى به برخى دیگر برای فریب سخنان فریبنده وحی مى‏‌کنند

أَلَا إِنَّ أَعْدَاءَهُمُ الَّذِینَ یسْمَعُونَ لِجَهَنَّمَ‏ شَهِیقاً وَ هِی تَفُورُ (الملک 17) وَ لَهَا زَفِیرٌ؛ أَلَا إِنَّ أَعْدَاءَهُمُ الَّذِینَ قَالَ فِیهِمْ- کُلَّما دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَعَنَتْ أُخْتَها(اعراف 38) الْآیةَ

و دشمنان ایشان کسانى هستند که آواى جهنم را در حالى که فوران مى‌‏کند مى‌‏شنوند و دوزخ را هیاهوست. دشمنان ایشان کسانى هستند که خداوند در موردشان فرموده :هر امتى بر آن وارد مى‌‏شود قوم(هم‌کیش)خودرا لعنت مى‌‏کند. 

أَلَا إِنَّ أَعْدَاءَهُمُ الَّذِینَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ- کُلَّما أُلْقِی فِیها فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُها أَ لَمْ یأْتِکُمْ نَذِیرٌ. قالُوا بَلى‏ قَدْ جاءَنا نَذِیرٌ فَکَذَّبْنا وَ قُلْنا ما نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَی‏ءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِی ضَلالٍ کَبِیرٍ (ملک 8 و 9)

دشمنان ایشان کسانى هستند که خداوند عزوجل درباره‏‌شان فرموده : هر فوجى از ایشان که در دوزخ مى‏افتند، خزانه داران آن از ایشان مى‏‌پرسند: آیا براى شما انذار دهنده‌ای نیامد؟ گویند: بله آمد، پس ما او را تکذیب کردیم و گفتیم: خداوند چیزی نازل نکرده و شما در گمراهی بزرگی هستید .

وَ أَنَا آخِذُکُمْ بِالْبَیعَةِ لَهُ عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- فَمَنْ نَکَثَ فَإِنَّما ینْکُثُ عَلى‏ نَفْسِهِ (فتح 10)

و من از سوى خداوند عز و جل از شما براى او بیعت مى‌‏گیرم، «و هر کس پیمان شکند همانا بر علیه خویش پیمان شکسته است.»

مَعَاشِرَ النَّاسِ قُولُوا مَا یرْضَى اللَّهُ بِهِ عَنْکُمْ مِنَ الْقَوْلِ فَ إِنْ تَکْفُرُوا أَنْتُمْ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ جَمِیعاً(ابراهیم 8) … فَلَنْ یضُرَّ اللَّهَ شَیئاً(آل‌عمران 144)

اى مردم، چیزى را بگویید که خداوند با آن سخن از شما راضی شود و اگر شما و همه کسانی که در زمینند کافر شوید، هرگز هیچ زیانى به خداوند نخواهد رسید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *