اشتراک گذاری:
۲۰ اسفندماه ۱۴۰۰ و کمتر از یک‌ماه گذشته، عملیات اجرایی برای احداث کارخانه پتروشیمی در بهشهر استان مازندران با حضور احمد وحیدی وزیر کشور کلید خورد و این در حالی بود که علی سلاجقه رئیس سازمان حفاظت محیط زیست گفته بود؛ اجرای این طرح مجوز زیست محیطی ندارد و سازمان محیط زیست با آن مخالفت است.
داستان ایجاد کارخانه پتروشیمی در منطقه حسین‌آباد بهشهر و در زمین فعلی که به مراتع منابع طبیعی معروف است، سال‌هاست که در دستور کار قرار گرفته است و همجواری با شبه جزیره میانکاله در ۵ کیلومتری احداث پتروشیمی موجب شده است که مردم منطقه و برخی از دوستداران طبیعت که سال‌هاست با وجود برخی صنایع آلاینده در جوار میانکاله همچون نیروگاه نکا با سوخت مازوت شاهد کاهش تعداد پرندگان در این تالاب بین‌المللی و مشکلات مختلف دیگر شده‌اند، اعتراضاتی را در این بخش انجام دهند.
برخی از مردم معتقدند که احداث چنین صنعت آلاینده‌ای در جوار میانکاله نه تنها موجب از بین رفتن طبیعت می‌شود؛ بلکه از حضور پرندگان مهاجر به این منطقه هم کم خواهد کرد و در آینده مشکلات زیست محیطی بیشتری را در پی خواهد داشت.
این روزها شاهد عکس‌العمل‌های مختلف مردمی، هنرمندان، سلبریتی‌ها و دوستداران محیط زیست در راستای احداث پتروشیمی در بهشهر هستیم؛ برخی موافق ایجاد این صنعت و افزایش اشتغال در منطقه به دلیل بیکاری افسارگسیخته در این شهرستان و منطقه هستند و برخی هم به دلیل همسایگی پتروشیمی با شبه جزیره میانکاله به عنوان ذخیره‌گاه زیست محیطی و بهشت میلیون‌ها پرنده و موجودات آبزی و کنار آبزی و با پویش « نه به پتروشیمی» تلاش دارند تا مسؤولان را از این تصمیم و راه‌اندازی پتروشیمی منصرف کنند.
پتروشیمی نقطه امیدبخش برای ایجاد اشتغال جوانان
در کنار اعتراضات مردمی و دوستداران محیط زیست به ساخت پتروشیمی در بهشهر، گروهی اما ایجاد این صنعت را گره گم‌شده بهشهر برای ایجاد اشتغال می‌دانند و بر این باورند که با وجود بیکاری افسارگسیخته‌ای که همه خانواده‌ها را درگیر و نگران کرده است؛ احداث این کارخانه می‌تواند نقطه امیدبخش برای ایجاد اشتغال باشد.
هر پیشرفتی نیازمند هزینه است
طاهری یکی از بومیان منطقه چهارقلعه عبدالملکی در جوار محل احداث پتروشیمی بهشهر می‌گوید: هر پیشرفتی نیازمند هزینه است و نمی‌توان به بهانه حفظ محیط زیست از توسعه صنایع دور ماند و این در حالیست که در بسیاری از نقاط کشورمان بسیاری از صنایع با رعایت فاکتورهای زیست محیطی مجوز فعالیت دارند و ضمن ایجاد اشتغال، موجب حفظ محیط زیست هم شده‌اند.
وی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس می‌گوید: محل فعلی ساخت کارخانه پتروشیمی با میانکاله فاصله دارد و از طرفی هم می‌توان با برنامه‌ریزی مناسب برای این شرکت ضمن ایجاد اشتغال به توسعه محیط زیست و کاهش آلودگی‌ها کمک کرد.
طاهری می‌گوید: نمی‌توان به بهانه حفظ محیط زیست از صنایع فرار کرد و مانع ایجاد آن شد؛ بلکه باید با استفاده از فکر و خردجمعی و کار کارشناسی برای ایجاد این شرکت که می‌تواند اشتغال فراوانی را در منطقه ایجاد و بسیاری از جوانان را به کار مشغول کند و از ناهنجاری و مشکلات اجتماعی و خانوادگی جلوگیری کند؛ تلاش کرد.
وی می‌افزاید: احداث نشدن پتروشیمی در بهشهر، راه حل رفع مشکلات زیست محیطی نیست؛ چرا که اگر ایجاد صنایع همواره مشکل‌ساز بودند؛ هم اکنون چندین صنعت در جوار میانکاله و محیط زیست و در جوار دریای خزر فعال هستند و همچنان هم با رعایت ضوابط زیست محیطی و استانداردهای لازم به کار و تلاش مشغول هستند.
طاهری ادامه می‌دهد: در سالی قرار داریم که همچنان دغدغه رهبری تولید و اشتغال است و نباید با بهانه‌های مختلف جلوی ایجاد صنعت و تولید را گرفت و اکنون که منطقه ما با مشکل اشتغال دست به گریبان است؛ نباید به قولی سنگ جلوی پای لنگ گذاشت و از این صنعت که موجب اشتغال در منطقه می‌شود؛ جلوگیری کرد.
نگذاریم میانکاله به غروب خودش نزدیک شود
دوستداران محیط زیست اما بر این باورند که با ایجاد و احداث پتروشیمی شاهد از بین رفتن طبیعت خواهیم بود و نه تنها با احداث پتروشیمی چیزی از اشتغال عاید فرزندان این منطقه نمی‌شود؛ بلکه روز به روز بر مشکلات افزوده خواهد شد و نمی‌توان به بهانه اشتغال این همه هزینه داد.
امیری یکی از اهالی شرق مازندران و مخالف احداث پتروشیمی در شرق مازندران در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس بر این اعتقاد است که با احداث پتروشیمی شاهد آلودگی‌های مختلف شیمیایی و خاک، افزایش روشنایی در منطقه و از بین رفتن پرندگان، افزایش پسماند شده و رفته رفته باعث نابودی و نسل‌کشی پرندگان بومی و مهاجر خواهیم بود.
وی می‌گوید: برای نجات محیط زیست همه ما مسؤولیم و باید با تمام توان در برابر این مسأله و احداث پتروشیمی بدون رعایت ضوابط زیست محیطی بایستیم و نگذاریم میانکاله به غروب خودش نزدیک شود.
دامداران مرتع حسین‌آباد بهشهر که بیش از یکصد سال در این منطقه به شغل دامداری مشغول هستند و به گفته خودشان این شغل نسل به نسل به آنان رسیده است؛ بر این باورند که این مکان بیش از ۱۰۰ سال مرتع دام‌هاست و با ایجاد و احداث آن نه تنها فرزندان منطقه از بیکاری خارج نمی‌شوند؛ بلکه محیط زیست نابود شده و به بلای بیشتری در این محیط زیست گرفتار خواهیم شد و افراد بیکارتر شده و زمین‌خواران، زمین‌های بیشتری خواهند بلعید.
چوپانان و دامداران در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس بر این باورند که با احداث پتروشیمی و ازبین رفتن مرتع‌هایی که این روزها بیشتر از قبل از بین می‌رود، باید گوسفندان و دام را به کشتارگاه ببریم، چون دیگر مرتعی نداریم و مسؤولان بدون در نظر گرفتن حق و حقوق ما که سال‌هاست به این شغل مبادرت داریم؛ مرتع‌ها را به بهانه پتروشیمی از بین بردند.
رعایت استانداردهای زیست محیطی لازمه احداث پتروشیمی بهشهر
نماینده مردم بهشهر، نکا و گلوگاه در مجلس شورای اسلامی نیز در این زمینه اظهار کرد: پتروشیمی با توجه به تعداد اشتغالی که برای ما ایجاد می‌کند از نیازهای مهم منطقه است و نمی‌توان از اهمیت آن چشم‌پوشی کرد و باید با رعایت استانداردهای زیست محیطی برای ایجاد و احداث پتروشیمی تلاش کرد.
غلامرضا شریعتی به خبرنگار خبرگزاری فارس گفت: علم، صنعت و قانون دست به دست هم داده تا همزمان با پیشرفت‌های چشمگیر و فزاینده در صنعت و بهره‌برداری اقتصادی، سلامت و بقای محیط زیست حفظ شود و نمی‌توان از این مهم گذشت.
وی با اعلام اینکه احداث پتروشیمی نیازمند عزم و همت جدی مردم و مسؤولان است؛ افزود: همه دغدغه ما ایجاد اشتغال برای منطقه با حفظ داشته‌های موجود طبیعت و محیط زیست است و ما هم معتقدیم که نباید به بهانه صنعت، محیط زیست فدا شود و در همین راستا با رعایت همه ضوابط و استانداردهای زیست محیطی خواهان احداث پتروشیمی برای توسعه و رشد اقتصادی منطقه هستیم.
ایجاد اشتغال ۷۵ هزار نفری با احداث پتروشیمی در بهشهر
براساس آنچه توسط فعالان زیست محیطی منطقه اعلام شده است، در روزهای گذشته سرمایه‌گذار احداث کارخانه پتروشیمی در بهشهر در مرتع حسین‌آباد اقدام به کاشت ۴۰ هزار اصله نهال غیربومی اکالیپتوس و سپیدار کرده است و هنوز علت این اقدام معلوم نیست.
به گفته مسؤولان محلی بیش از ۶۰ هزار نفر در شرق مازندران بیکار هستند و با راه‌اندازی این واحد پتروشیمی با سرمایه‌گذاری ۸۰ هزار میلیارد تومانی بخش خصوصی برای ۷۵ هزار نفر شغل ایجاد خواهد شد.
و حالا از یک طرف میانکاله، پرندگان و جاندارانی که از نظر برخی از مسؤولان، مردم و دوستداران طبیعت با ایجاد کارخانه پتروشیمی حیات این جانداران و موجودات زنده به خطر می‌افتد و از طرفی دیگر سیل بیکاران منطقه و جوانان جویای کاری که با ایجاد این کارخانه می‌توانند رویای اشتغال را برای خود تعبیر کنند؛ واکنش‌های مختلفی را در فضای حقیقی و مجازی ایجاد کرده و البته همه انتظار دارند که کار به گونه‌ای انجام شود که نه سیخ بسوزد و نه کباب…
به راستی آیا ایجاد کارخانه پتروشیمی در منطقه با ایجاد اشتغال برای بسیاری از جوانان جویای کار، راه برون‌رفت از مشکلات ناشی از بیکاری و عدم اشتغال مردم منطقه است یا همین صنعت می‌تواند بلای جان طبیعت شود؟ باید منتظر ماند و دید که مسؤولان با چه دوراندیشی برای نجات مردم از بیکاری و همچنین نجات طبیعت از آلودگی اقدام می‌کنند.
دیدگاهتان را بنویسید