اشتراک گذاری:
🔉قطعه زیبا با صدای استاد عبدالباسط محمد عبدالصمد
۩ سوره مبارکه مریم – خلاصه تلاوت آیات 2 تا 10
🗯تحلیل:
استاد سوره را مانند تمامی تلاوت‌ها با بیات میآغازد.
از فراز دوم فضا را آماده ورود به مقام جدید نموده، از فراز سوم با شروع از عبارت «و کانت امراتی» مقام «حسینی عشیران» برای مستمع آشکار می‌شود. «حسینی عشیران» عبارتست از دو جنس بیات به صورت متصل، بنابراین از خانواده بیات است و تنها درجه پنجم آن با مقام بیات اصلی ربع پرده تفاوت دارد.
این مقام، ترکیبی استثنایی و متفاوت در اختیار قاری قرار می‌دهد: انتقال از بیات به بیات!
یعنی با وجود این که قاری به مقام حسینی عشیران منتقل شده، اما قصد ندارد همین مقام را ادامه دهد. بلکه اکنون بیاتی را ادامه خواهد داد که در جنس دوم قرار دارد و در نتیجه عملا مقام تغییر نمی‌کند و مستمع صرفا برای لحظاتی حسینی عشیران را می‌شنود. فقط قرار تلاوت به اندازه یک جنس یعنی 2 و نیم پرده بالا می‌رود!
این انتقال مخصوص استاد عبدالباسط است لکن توسط برخی دیگر از اساتید از جمله راغب مصطفی غلوش (با روشی متفاوت) نیز به کار رفته است.
بنابراین فراز سوم اگرچه در «بیات دوگاه» قرائت شده اما از بیات آغازین یک دانگ بالاتر است.
استاد در فراز چهارم (یا زکریا) مجددا وارد «حسینی عشیران» می‌شود و این بار نیز با همین ترفند بیات را 2 و نیم پرده دیگر بالا می‌برد.
فراز ششم مجددا آماده سازی برای حسینی عشیران که در فراز هفتم (بغلام اسمه) آشکار می شود.
در فراز بعدی «بیات نوا» بسیار زیبا (قال رب اجعل لی ءایه) تلاوت شده است. اکنون شما بگویید:
این بیات با بیات «اعوذ بالله» چند درجه فاصله دارد و چقدر از آن بالاتر است؟
دیدگاهتان را بنویسید