امین، امانت‌دار وقت شما...1403-01-10
اشتراک گذاری:

تواشیح زیبا در مدح رسول‌الله(ص) – گروه «یس» بهشهر

ريمٌ على القاع بين البان و العَلَمﺃحلَّ سَفْكَ دَمي في اﻷشهر الحُرُم
آهوی سفیدی در صحرا، در میان درختان بان و کوه، ریختن خون مرا در ماههای حرام، مباح کرد.
لمّا رَنا حدَّثَتني النَّفسُ قائلةًيا ويحَ جَنبِك بالسَّهم المصيبِ رُمي
هنگامی که به من نگاه کرد، نفسم به من گفت: «ای وای! پهلویت تیر خورد!»
جحَدتُها و كتَمتُ السَّهمَ في كَبِديجُرحُ الأَحبّةِ عندي غيرُ ذي ﺃلم
انکارش کردم (نفسم را)، و تیر را در جگرم پنهان نمودم. زیرا در نظر من، زخمی که از محبوب رسد بدون درد است.
يا لائمي في هواه و الهوى قَدَرلَو شفَّكَ الوَجدُ لَمتَعذِل و لَمتلُم
ای که مرا در عشق او ملامت می کنی، در حالی که عشق، سرنوشت است، اگر سرخوشی عشق ترا نیز ضعیف و لاغر کرده بود، دیگر مرا سرزنش و ملامت نمی کردی.
يا ناعسَ الطَّرْفِ لاذُقتَ الهوى ﺃبداًﺃسهَرتَ مُضناكَ في حفظِ الهوى فَنَم
ای خواب آلوده! هرگز طعم عشق را نچشیده ای. تو در راه نگهداری عشق، خود را بیدار نگه داشته‎ای (و موفق نبوده‎ای) پس بخواب!
لقدﺃنَلتُکَ اُذناً غیرَ واعیةٍو رُبَّ مستمـعٍ و القلبُ فی صَمَم
به تو گوش می دهم اما گوشهایم ناشنواست! چه بسا شنونده‎ای که قلبش نمی‎شنود.
صلاحُ ﺃمرِک ﻟﻸخلاقِ مَرجِعُهفقَوِّم النفسَ باﻷخلاقِ تستَقِم
صلاح کار تو در این است که بر اساس اخلاق باشد. پس نفست را با اخلاق محکم کن تا هدایت شوی.
و النفسُ مِن خیرِها فی حُسن عاقبةٍو النفسُ مِن شرِّها فی مَرتَـعٍ وَخِم
و نفس به واسطه خیر آن، در سرانجام نیکو به سر خواهد برد و از بدی آن، در جایگاه ناگوار.
لَزِمتُ بابَ أَميرِ الأَنبياءِ ومَنيُمسِكْ بِمفتاحِ بابِ اللهِ يَغتَنِم
آستان سرآمد پیامبران را گرفته‎ام و هر که به کلید این آستان دست یازد، غنیمتش خواهد شمرد.
مُحَمَّدٌ صَفوَةُ الباري ورحمَتُهو بُغيَةُ اللّهِ مِن خَلقٍ وَ مِن نَسَم
محمد(ص) برگزیده خداست و رحمت او و خواسته خداوند از میان مردم و جهانیان.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *