اشتراک گذاری:
💡نکته تجویدی:
ادغام و انواع آن در قرائت عاصم – قسمت دوم
🔸ادغام کبیر: مدغم و مدغم‌فیه هر دو متحرک باشند، مانند:
«قیلَ لَهم» که می شود «قیـلَّهم»
«بِنورِ رَبِّها» که میشود: «بِنورَّبِّها»
«سَیَقولُ لَک» که می شود «سَیَقولّـک».
در روایت حفص، قاری فقط به مواردی که ادغام کبیر در رسمالخط لحاظ شده عمل میکند و لازم نیست که از جانب خود ادغام کبیر اجرا کند. مانند: «تأمَنّـا» در سوره مبارکه یوسف که در اصل «تأمَنُـنا» بوده یا «تأمُرونّی» در سوره زمر که در اصل «تأمُرونَنی» بوده است.
توجه: این موارد بر اساس قواعد صرفی زبان و ادبیات عرب اتفاق میافتد و به تجوید مربوط نمیباشد. هرچند میدانیم بسیاری از نکات تجویدی بر پایه قواعد صرفی است و اصولا علم صرف را باید مادر علم تجوید به حساب آورد.
🔸ادغام صغیر: مدغم ساکن و مدغم‌فیه متحرک است. مانند «مَنْ یَقول» – «إنْ نَعفُ» – «قُلْ لَهُم».
این نوع از ادغام سه گونه است: متماثلین (مثلین) – متجانسین – متقاربین
دیدگاهتان را بنویسید