اشتراک گذاری:
🔉مقطع زیبا با صدای استاد مرحوم شیخ محمدصدیق منشاوی
۩ سوره مبارکه انفطار آیات 14 تا 19 و ابتدای سوره مبارکه فجر
🗯تحلیل:
استاد در فراز نخست، جنس بیات را اجرا می کند که از لحاظ ردیف لحنی در واقع همان «بیات نوا» است، زیرا بیشترین تاکید را بر روی درجه چهارم مقام قرار می دهد (نت شاهد).
سپس بیات ادامه پیدا می کند و فراز بعدی به مقام «شوری» ختم می شود که در کلمه «بغائبین» جنس حجاز به خوبی نمایان است. استاد در انتهای فراز بر روی درجه سوم بیات توقف می کند.
در ادامه استاد بعد از این که در فراز «و ما ادریک …» فضا را به خوبی آماده نمود، از آیه «ثم ما ادریک» جنس حجاز (جنس فرع در مقام شوری) را تبدیل به بیات نموده، قرار تلاوت را یک جنس (2.5 پرده) بالا می برد و مجددا بیات را ادامه می دهد.
در فراز آخر این قطعه، استاد مقام رست را به گونه ای خاص و شگفت انگیز اجرا می کند …
در ادامه و در نخستین فراز این قطعه، استاد مقام رست را به گونه‌ای خاص و شگفت‌انگیز اجرا می‌کند. ایشان بعد از اجرای بیات به یک‌باره و در یک نفس، ضمن انتقال به مقام رست در درجه چهارم، اقدام به اجرای نغمه «کردان» (اوج رست) می‌نماید.
در دو فراز بعدی، مقام زیبای سوزناک به طور کامل اجرا می‌شود که در میانه آن و از عبارت «… نفسٌ لنفسٍ …» به مقام «نوااثر» اشاره می‌شود.
دو فراز بعدی نیز حجاز است. حجازی که یک جنس از نوااثر پایین تر قرار دارد، یعنی در واقع در جایگاه جنس فرع در مقام نواثر.
آخرین فراز نیز در همان پرده و در بیات اجرا شده است.
دیدگاهتان را بنویسید