اشتراک گذاری:
به گزارش بلاغ، قدم زدن بر روی شن های نرم ساحل دریا و شنا در خزر، یكی از مهمترین دلایل انتخاب شمال كشور برای مسافرت به عنوان مقصد سفر است اما ساحلی مملو از زباله و چهره زشت ورود فاضلاب به دریا در مقابل دیدگان عموم مردم و گردشگران ، علاوه بر به خطر انداختن سلامت مسافران و شهروندان، در كاهش حضور گردشگران و همچنین رشد اندك اقتصادی منطقه و استان تاثیر بسزایی دارد.
وجود مواهب طبیعی همچون تالاب ها و ساحل زیبای دریای خزر موجب می شود هر ساله در ایام سفر برای لذت بردن از تفریحات دریایی بویژه شنا در دریا، گردشگران بسیاری استان مازندران را به عنوان مقصد اصلی سفر خود انتخاب كنند اما علاوه بر وجود زباله در بسیاری از نقاط ساحل، جاری شدن فاضلاب ها از طریق لوله های بتنی قطور در حوالی شناگاه ها ، علاوه بر تهدیدی برای گردشگری، تبعات زیست محیطی جبران ناپذیری را در پی دارد.
مشکل ورود فاضلاب به دریا مشکل امروز و دیروز نیست و یک معضل جدی در تمام شهرهای ساحلی کشور است و هیچکدام از مسئولین در هیچ دوره ای به این مشکل بزرگ رسیدگی کافی را انجام نداند.
روزانه انبوهی فاضلاب همراه با زباله وارد دریای خزر میشود که این عمل باعث آلوده شدن آب برای شنا و تلف شدن ماهی ها در عمق کم شده است.
دریا با هویت مردم مازندران آمیخته است و مردم هر روز شاهد آلوده شدن بیشتر شدن هستند با ادامه انتقال پسماند به آب دریا معلوم نیست تا چند سال دیگر ساحل بتواند دوام بیارد و سهم فرزندان ما چیزی جز یک گنداب زباله نخواهد بود.
این موضوع فقط مربوط به شهرستان محمودآباد نیست مشکل دفع پساب در تمام شهرهای ساحلی استان شبیه به هم است متاسفانه به جز چند شهرستان دیگر شهرستان ها مجهز به سیستم تصیفه فاضلاب شهری نیستند و فاضلاب را مستقیم به دریا می ریزند.
در خیلی از زمین ها و چاه های شخصی فاضلاب بدلیل اینکه قدرت جذب فضولات را ندارند به خصوص اگر در نزدیکی دریا باشند چاه سرریز و نشت میکند و مردم به اجبار به ماشین های فاضلاب کش رو می آورند و از آنجایی که مکان مورد تاییدی برای تخلیه فاضلاب وجود ندارد آنها هم فضولات را در دریا ها تخلیه میکنند و باعث آلودگی در آبهای سطحی می شود.
به گفته یکی از مسئولان محیط زیست شهرستان محمودآباد، موضوع مدیریت فاضلاب‌کش‌ها بارها در شورای بهداشت استان و شهرستان مطرح شد، اما هنوز راهی برای کنترل پیدا نشده تا از این معضل خلاص شویم، چون ماشین‌های فاضلاب‌کش در شهرهای ساحلی که فاقد سیستم تصفیه فاضلاب شهری هستند، یک معضل هستند و مشکل ما اصلا فاضلاب صنعتی نیست، چون در محمودآباد فقط یک شهرک صنعتی داریم که آن هم 10 کیلومتر از دریا فاصله دارد و دارای تصفیه خانه‌ای مجهز است.
وی تصریح کرد: وظیفه‌ی اصلی شرکت آب و فاضلاب تامین آب سالم و احداث تصفیه خانه‌های فاضلاب شهری و روستایی است که هنوز ما تصفیه‌خانه فاضلاب شهری نداریم، تا چه رسد به اینکه فاضلاب‌های روستایی را تصفیه کنیم.
محمود آباد شهرستانی است که بیشتر ساکنان آن را روستاییان تشکیل می‌دهند و باید به فاضلاب روستایی هم توجه کرده و مدیریت آن را هم مدنظر قرار داد.
این موضوع یک معضل بزرگ برای شهرستان محمودآباد و به ویژه استان عزیزمان بوده و خواهد بود.
ممنوع کردن منطقه شنا ممنوع در مناطق آلوده دریا کافی نیست انتظار رسیدگی کامل به این مشکل می رود چراکه صنعت گردشگری مازندران وابسته به دریا است در صورت ادامه چیزی از آبی دریا نخواهیم و کم کم شاهد کمتر شدن تعداد ماهیان به خاطر آلودگی خواهیم بود.
با وجود تمامی موارد گفته شده، انتظار بجا و بحق مسافران و گردشگران شهرهای ساحلی كه شمال كشور را برای استفاده از مواهب آن انتخاب می كنند؛ استفاده از دریایی سالم و پاك است و از آنجایی كه در خصوص عدم استفاده از نقاط خطرآفرین دریا و جلوگیری از خطر غرق شدن بارها به مردم و مسافران هشدار داده می شود، باید در خصوص كنترل فاضلاب های این استان نیز به گونه ای مدیریت شود كه مصب های ورودی فاضلاب به دریا ، قطع و به سمت تصفیه خانه ها تغییر مسیر داده شود تا همانگونه كه به مردم گفته می شود مراقب عزیزانشان باشند تا بدون خطر غرق شدن به شهر و دیارشان بازگردند، آنها با بیماری های پوستی به شهر و دیارشان بدرقه نشوند.
حال باید منتظر بود و دید سرنوشت ورود فاضلاب و پساب به دریای خزر به چه سرانجامی خواهد رسید و از آنجایی که برای نیل به این مهم نیاز به نگاه ملی و تخصیص بودجه ملی است آیا عزمی جدی و ملی برای حفظ سلامت اکوسیستم و پیشگیری از ورود هرگونه آلودگی به دریا شکل خواهد گرفت یا خیر؟
دیدگاهتان را بنویسید