اشتراک گذاری:
?نکته تجویدی:
گاهی حرف “راء” ساکنه به هر دو وجه «تفخیم» و «ترقیق» خوانده شده که چند مورد آن عبارت است از:
1 – فِرقٍ (آیه ٦٣ سوره شعراء)
چون پس از «راء» ساکنه حرف مستعلیه آمده تفخیم مجاز است.
چون «راء» ساکنه بین دو کسره واقع شده و لذا ترقیق آن برای دستگاه تکلم راحتتر است، ترقیق نیز مجاز است.
2 – اَلْقِطْرِ (آیه ١٢ سوره سبأ) در صورت وقف.
تفخیم مجاز است به دلیل تبعیت از حرف استعلاء قبل از «ر» ساکنه.
ترقیق مجاز است به دلیل «ر» ساکن ماقبل ساکن ماقبل مکسور.
3 – سه کلمه «اَسرِ» در آیه 52 شعراء، «نُذُرِ» در سوره قمر و «یَسرِ» در سوره فجر در صورت وقف.
وجه تفخیم براساس قاعده اصلی و دلیل ترقیق اشاره به اصل این کلمات است که اَسْری، نُذُری، یَسْری (ناقص یائی) بودهاند.
دیدگاهتان را بنویسید