به گزارش بلاغ؛ این روزها در فضای مجازی فیلمی از افاضات آقای شهردار ساری دست بدست میشود که در آن آقای شهردار با تهاجم به منتقدان بویژه کارکنان شهرداری را بدلیل انتقاد به شهردار و شهرداری، نسبتهای ناروایی به آنها میدهد که با توجه به وجه شرعی آن، نمیتوان بمنظور حفظ حریم ادب و نزاکت، به نقل آن مبادرت ورزید.
معمولاً مردم هر شهر و دیار مفتخر به فخامت و سماحت مسئولان خود، که از فرزند شایستهشان هستند، میباشند. برای ما ایرانیان، شعر و ادب و اخلاق، جوهره اصلی فرهنگ و مدنیت است و انتظار عمومی از مسئولان نیز، رعایت همه موازین اخلاقی و زیبااندیشی و زیباگفتاری است و بطریقه اولی، نیک کرداری خروجی شخصیت مسئولان باید باشد.
شعار همه مسئولان از آنانی که ملتزم هستند و یا خیر، مردمداری و تکریم ارباب رجوع بهخصوص کارکنان و کارمندان است که عامل اصلی موفقیت یک مدیر در جلب رضایت ارباب رجوع میباشند.
مردم نیز در رجوع به هر دستگاهی، نوع رفتار کارکنان بهخصوص مسئول و رئیس آن دستگاه را ملاک و میزان برای قضاوت قرار میدهند. معمولاً آنچنان ظرفیت اخلاقی و روحی را در خود بوجود میآورند که بتوانند از صبح سحر تا بام شام ارباب رجوع را به بهترین شکل پذیرا باشند و رضایت آنان را در چارچوب قانون و مقررات جلب کنند، اما در شهر ما ساری، که فاقد شورای اسلامی شهر است و شخص استاندار اقدام به انتخاب شهردار کرده است، آب مسیر دیگری میپیماید و بهتر آن است که گفته شود: قورباغه ابوعطا میخواند.
اینکه آقای شهردار در سخنان خود، حال با هر پیشزمینهای باشد، آنچنان درشتگویی کند که نتوان در قوطی هیچ عطاری سراغش را گرفت، و از آن استبدادی بگوید که در مرام و مسلک هیچ دیکتاتوری در دوران کنونی قابل رویت نباشد، جای شگفتی و پرسش از آقای استاندار مازندران دارد که با چه معیاری اقدام به انتصاب چنین فردی میکند که قادر به مدیریت سخنان و کلام خود نیست و آبروی مردم یک شهر فهیمی همچون ساری را چوب حراج میزند؟!.
دغدغه کنونی با حدوث و آشکارشدن این واقعه تلخ، دو مسئله قابل طرح و پیگیری است. موضوع اول، نوع برخورد با اظهارات ساختارشکنانه آقای شهردار انتصابی آقای استاندار به لحاظ حقوقی و قضایی است و نکته دوم، ادامه میدان دادن به اندیشه ای از جنس افکار آقای شهردار ساری است که آقای استاندار باید به ادامه و یا انقطاع این اندیشه تصمیم بگیرد و به اجراء گذارد.




دیدگاهتان را بنویسید