اشتراک گذاری:
حافظ قرآن و دارنده رتبههای ملی و بینالمللی مسابقات قرآن گفت: فضا را باید برای تلاوتهای ترتیل فراهم کنیم. البته برنامههای ترتیل ماه رمضان استانها اقدام ارزشمندی است، اما کافی نیست.
وحید غفراننیا، حافظ قرآن کریم و دارنده رتبههای ملی و بینالمللی مسابقات قرآن، در گفتوگو با ایکنا، درباره نقشآفرینی قاریان و تأثیر آنها بر مستمعان گفت: خداوند هنر تلاوت قرآن را به واسطه نظام و فرهنگ اسلامی و نیز نعمت ارزشمند دین به ما عنایت کرده است و باید خدا را شاکر باشیم.
وی با اشاره به اینکه طبق فرمایش معصومین، زیبایی و زینت صدا به تلاوت قرآن است، افزود: چه خوب که بتوانیم از تجربیات آموزههایی که در سطح کشور به وفور یافت میشود و نیز تجربیات مؤسسات قرآنی مختلف و اساتید قرآنی استفاده کنیم. در سالهای گذشته نمایندگان کشورمان در سطوح مختلف مسابقات بینالمللی افتخارآفرینی کردند و در برابر بسیاری از قاریان کشورهای مدعی همچون مصر، عربستان و مالزی برتر بودند.
این حافظ قرآن به توصیههای هر ساله مقام معظم رهبری در محفل قرآنی رمضانیه با قاریان و حافظان اشاره کرد و گفت: این نکات به اندازهای هوشمندانه و به شدت فنی و بسیار خاص و ظریف است که به معنای واقعی کلمه از یک استاد تمامعیار قرآن برمیآید. ایشان همواره بر تأثیر قاریان بر مستمعان و برگزاری محافل قرآنی با اهمیت صِرف خواندن آیات تأکید کردهاند و این نشاندهنده تأثیر آیات بر شنوندگان و مخاطبان برنامهها و محافل قرآنی است.
غفراننیا درباره زمینه اجرای صوت و لحن اصولی قاری و استفاده از تحریرهای مناسب که موجب ارتقای کیفیت تلحین میشود، تصریح کرد: در وهله اول، توجه به مفاهیم ضرورت دارد. نباید خودمان را به لحن تلاوت محدود کنیم و چه در ترتیل و چه در تلاوت توجه به معنا و مفهوم اولویت دارد.
دارنده رتبههای ملی و بینالمللی مسابقات قرآن اضافه کرد: کاش قاریان مانند حفاظ دستی بر حفظ قرآن داشته باشند. بنده بعد از سی سال و اندی فعالیت در این حوزه به این نتیجه رسیدهام، چراکه حفظ قرآن زمینه ورود به ساحت قرآن است، یعنی حفظ از لحاظ کیفی و فنی سبب پیشرفت فرد میشود. بنابر این اگر قراء، حافظ نیز باشند به لحاظ فنی میتوانند پیشرفت کنند. البته یکی از شروط ورود به دانشگاه الازهر، حفظ کل قرآن و قرائت ترتیل نصف آن به صورت صحیح است.
غفراننیا بیان کرد: قاری و حافظ باید در کنار اشراف به آیات و وقف و ابتدا و مباحث تجویدی، به خواندن و معانی آیات هم مسلط باشد. همچنین درباره آموزش و بهرهمندی از اساتید در کشور آن طور که باید و شاید شاهد پراکندگی متوازنی نیستیم و شهرهای تهران، مشهد و اصفهان و … از درجه خوب آموزشی قرآن بهرهمندند، اما سایر شهرها با توجه به اینکه از پایتخت یا مراکز استانها دورند، از این امکانات و مزیت بهره کمی دارند.
وی ادامه داد: مناسب بود مسئولان سازمان اوقاف و سازمان تبلیغات اسلامی و وزارت ارشاد و مجموعههایی که در حوزه قرآنی فعالیت میکنند این توازن را برقرار کنند یا میتوان با حمایت اوقاف و سازمانهای فعال در این حوزه، اساتید را به عنوان میهمان به شهرها و استانها اعزام کرد تا افراد مستعد در مناطق محروم از وجود اساتید برتر بهرهمند شوند و خودشان را بهروزرسانی کنند. در شهر تبریز استعدادهای قرآنی کم نیستند، اما چون به درستی هدایت نمیشوند، دچار استحاله میشوند، زیرا به آنها توجه نشده است و با وجود اینکه مقام معظم رهبری بارها بر این موضوع تأکید کردهاند که باید خود را بهروز کنیم و از آموزشها عقب نمانیم، اما با توجه به تمرکز آموزش قرآنی، این امر محقق نمیشود، مگر اینکه در زمینه آموزشهای قرآنی توازن برقرار شود.
وی ادامه داد: حفظ را با ترتیل استاد منشاوی شروع کردم و با ترتیل استاد خلیل الحصری ادامه دادم، اما طی چند سال گذشته ترتیلهای مختلفی را به ویژه از مرتلان کشورهای حاشیه خلیج فارس و عربستان شنیدهام که گاه نیز پای این تلاوتها به کشورهای دیگر باز شده است که از لحاظ موسیقی و لحن کارهایی بر روی تلاوت خود انجام میدهند. شاید از نگاه برخی خوشایند باشد، اما به لحاظ فنی این تلاوتها قابلیت دفاع ندارد و به لحاظ تجویدی نیز تقریباً در تراز پایینی است.
این حافظ قرآن با تأکید بر اینکه رفتن به سمت این تلاوتها در کشوری چون ایران که مرتلانی فنیتر و جاافتادهتری دارد مقداری خطرناک است، اظهار کرد: به ویژه گاهی در صداوسیما و رادیو این ترتیلها پخش میشود. فضا را باید برای تلاوتهای ترتیل فراهم کنیم. البته برنامههای ترتیل ماه رمضان استانها اقدام ارزشمندی است، اما کافی نیست، به ویژه در شرایط شیوع کرونا، که مردم به محافل قرآنی حضوری دسترسی کمتری دارند، میتوان در قالب برنامههایی از این ظرفیت بیشتر استفاده کرد تا مرتلان و قراء به خوبی معرفی شوند. امید است که مسئولان با برنامههای منظم، اساتید قرآن را به منظور برگزاری دورههای قرآنی و توانمندسازی به استانها اعزام کنند و استعدادهایی که هر کدام میتوانند همانند عبدالباسط باشند، بدرخشند و قاریان و حافظانی را پرورش دهند.
دیدگاهتان را بنویسید