اشتراک گذاری:
💡نکته تجویدی:
احکام «هاء» آخر کلمات – قسمت دوم
دو نکته مهم:
🔹اصل در حرکت «هاء» ضمیر، ضمه است لکن در صورتی که ماقبلش «کسره» یا «یاء» مدی یا «یاء» لین باشد به کسره خوانده میشود. تحت شرائطی «هاء» ضمیر به «سکون» نیز خوانده شده است.
🔹«هاء» ضمير به دو صورت خوانده مى‌شود: با صله (اشباع) و بدون صله.
شرايط اشباع «هاء» ضمير:
🔸اگر ماقبل آن داراى حركت (صدای کوتاه) باشد، «هاء» ضمير با صله خوانده مى‌شود، یعنی اگر «هاء» داراى ضمّه باشد با صله واوى و اگر كسره داشته باشد با صله يايى:
إنَّهُ – فَلَهُ – لِحُكْمِهِ – دُونِهِ
شرايط عدم اشباع «هاء» ضمير:
🔸هرگاه ماقبل آن «ساكن» یا حرف «مدی» باشد، «هاء» بدون اشباع خوانده مى‌شود:
إلَيْهِ – مِنْهُ – تَرضاهُ – فیهِ – نَدعوهُ – تَرضَوهُ
نکته:
🔸بر اساس قواعد مربوط به حروف ناخوانا، هرگاه «هاء» ضمیر پیش از همزه وصل قرار بگیرد در هر صورت بدون اشباع خوانده میشود.
دیدگاهتان را بنویسید