امین، امانت‌دار وقت شما...1403-01-10
اشتراک گذاری:

آنچه در زیر می‌آید، دروس “هشتاد” از جلد دوم  «رساله‌ی آموزشی» احکام و مسائل شرعی است که مطابق با فتاوای حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای مدظله‌العالی تهیه، تنظیم و منتشر شده است.
یادگیری مسایل شرعی مورد نیاز
در صورتی که یاد نگرفتن این مسائل منجر به ترک واجب یا ارتکاب حرام شود،  شخص گناهکار خواهد بود.

سستی در تحصیل علم و تلف کردن وقت
دانش آموزان، دانشجویان و همه محصلان علوم مختلف، ‌تا وقتی‌که از مزایای مدرسه یا دانشگاه مربوطه بهره‌مندند، باید از برنامه‌های درسی آن مؤسسه تبعیت کنند. در غیر این صورت استفاده آنان از شهریه، کمک هزینه و سایر مزایا حرام است.

ورود به دانشگاه در شرایط اختلاط زن و مرد بدون حجاب اسلامی:
اگر خوف گناه یا همراه با نگاه حـرام است، باید از رفتن به دانشگاه اجتنـاب کنند. لذا به خودی خود رفتن به دانشگاه اشکال ندارد و بر زنان و دختران حفظ حجاب واجب است. بر مردان هم واجب است از نگاه حرام خودداری کنند. همچنین از اختلاطی که موجب خوف فتنه و فساد است نیز اجتناب کنند.
خنده و شوخی بین همکلاسی‌های دختر و پسر نیز حکم بالا را دارد.

یادگیری علم توسط زنان از مردان
اگر احکام پوشش و نگاه رعایت شود و خوف وقوع در گناه نباشد، جایز است.

فرستادن فرزندان به مدرسه‌هایی که عقائد فاسد را ترویج می‌کنند
فرستادن فرزندان به مدرسه‌هایی که بعضی از عقاید فاسد در آنها تدریس می‌شود، در صورتی‌که نسبت به عقاید دینی آنان خوفی وجود نداشته باشد و ترویج باطل هم نباشد و آنان بتوانند از یادگیری مطالب باطل و فاسد و گمراه‌کننده دوری کنند، اشکال ندارد و در غیر این صورت جایز نیست.

رفتار متقابل استاد و شاگرد
اگر معلمی دانش‌آموزی را در کلاس در برابر دیگران به شدت تنبیه کند، دانش‌آموز حق مقابله به مثل و پاسخگویی را به‌گونه‌ای که شایسته مقام معلم نیست، ندارد و بر او واجب است حرمت معلم را حفظ، و نظم کلاس را رعایت کند. ولی می‌تواند به صورت قانونی اقدام کند.
بر معلم نیز واجب است که در برابر دیگران احترام دانش‌آموز را حفظ کرده و آداب تعلیم اسلامی را رعایت کند. 

تحصیل برخی علوم
یادگیری و تحصیل فلسفه برای کسی‌که اطمینان دارد باعث تزلزل در اعتقادات دینی‌اش نمی‌شود، اشکال ندارد. بلکه در بعضی موارد واجب است. 

خرید و فروش برخی کتاب‌های گمراه‌کننده و مطالعه و نگهداری آن
معامله و نگهداری این کتب حرام است؛ مگر برای پاسخ‌گویی و ردّ آن؛ ‌آن هم برای کسی‌که قدرت علمی این کار را داشته باشد و مطمئن باشد که از حق منحرف نمی‌شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *